Lavanta uçucu yağı esas olarak geleneksel olarak damıtma yöntemi ile elde edilmektedir. Yüksek ısıda elde edilen buhar ile yapılan bu işlemde saplarından kesilmiş lavanta çiçekler kazanlara yerleştirilip, buhar bitkilerin içinden geçirilmekte, daha sonra bu buhar tekrar soğutularak uçucu yağ ve bitkinin faydalı özelliklerini taşıyan suyu birbirinden ayrıştırılmaktadır. Çok daha az tercih edilmekle birlikte çözücü ekstraksiyonu yöntemi ile de uçucu yağ elde etmek mümkündür. İki yöntemin de dezavantajları bulunmaktadır. Buhar damıtma yöntemi zaman alıcıdır ve yüksek sıcaklıklarda gerçekleştirilen işlemler, bitki içindeki termal kararsız bileşiklerin bozulması ve dolayısıyla uçucu yağın ekstraksiyonun tam olarak yapılamamasına neden olmaktadır (Denny, 1988). Çözücü ekstraksiyonu yönteminde ise mumlar, renk pigmentleri, ve albüminli malzemeler gibi istenmeyen bileşikler uçucu yağın içinde kalmakta ve çözücü kalıntıları bulunmayan bir ürün elde etmek neredeyse imkansız olmaktadır (Ali,1991).
Lavanta bitkisinden uçucu yağ elde etmekte kullanılan üçüncü yöntem olan Süperkritik CO2 ekstraksiyonu geleneksel ekstraksiyon yöntemlerine alternatif bir yöntemdir ve lavanta bitkisini yüksek ısı ve suyun yarattığı kimyasal değişikliklere uğratmadan ve çözücü kalıntıları ve tuz, şekerler, amino asitler ve tanenler gibi istenmeyen bileşikler içermeyen ve doğalına en yakın bir aromaya sahip özler üreten bir yöntem olarak öne çıkmaktadır (Rzazadeh vd, 2008; Da Porto vd, 2009). Süperkritik CO2 ekstraksiyonu yöntemi, ile elde edilen uçucu yağın daha fazla antioksidan özelliği içerdiği de yapılan bilimsel çalışmalarda gözlemlenmiştir (Danh vd, 2012). Süperkritik CO2 ekstraksiyonu ve hidrodistilasyon yönteminde uçucu yağın antimikrobiyal aktivitesinin de çözücü ekstraksiyon ile elde edilen yağdan çok daha yüksek olduğu da bulgulanmıştır (Danh vd, 2012).
Lavanta uçucu yağının verimi ve içerdiği bileşiklerde genetik faktörlerin etkisi yüksek olmakla birlikte başta kullanılan yöntem (Sefidkon et al., 2006) ve distilasyon süresi (Cannon et al., 2013) ve distilasyonda kullanılan su (Shamspur et al., 2012) gibi uygulamaların da bitkinin uçucu yağ oranı ve kompozisyonu etkilediği bildirilmiştir. Tıbbi ve aromatik bitkilerin uçucu yağ oranını veya kalitesini arttırmak amacıyla distilasyon suyuna Tween 20 (su içinde yağ emülsifikasyonlarında kullanılan bir çözücü madde), soğan suyu ve tuz gibi uygun katkı maddeleri eklenerek uçucu yağ oranı arttırabilmektedir (Baydar ve Baydar, 2005; Shamspur et al., 2012).
Turkish 
English